شروع

به نام خدا

پس از سال ها وبلاگ نویسی در دوره ای که هنوز اسمارت فون به جان زندگی مان نیفتاده بود، گوشه ی اتاقم می نشستم و با اینترنت دایال آپ که کارت های د ساعته ی اینترنتی بود به نت وصل می شدم و ساعت ها روی صندلی ام روبه روی صفحه مانیتور ریشه می کردم. 

وایبر و واتس اپ و لاین و غول همه ی آن ها، تلگرام، سال هاست از وبلاگ خوانی و وبلاگ نویسی دورم کرده اند.

می گویم تکنولوژی بد است، اینستا بد است، نت بد است، نه.

شاید من مدیریت درستی نداشتم. و همچون هاگی هر طرف که بادی وزیده است رفته ام.

آمده ام تا بیرون بریزم، خالی کنم، همه ی انسان ها قناتی هستند مه محل کاریزشان کلمه است، واژه است، از دست ها و چشم ها و زبان مان می چکد.